کایروپرکتیک برای درمان چه مشکلاتی در کمر و گردن مفید است؟

کایروپراکتیک علمی هست که در کنار استئوپتی (استخوان درمانی) و فیزیوتراپی قرار می‌گیرد. در کایروپراکتیک زانو، کمر یا گردن از دستکاری ستون فقرات با فشار دست و سایر روش‌های مانند آن استفاده می‌شود. بر اساس نظریه‌های موجود برای این روش درمانی، هماهنگی مناسب ساختار اسکلتی عضلانی بدن (به‌طور خاص در ناحیه ستون فقرات) می‌تواند باعث شود بدون نیاز به عمل جراحی یا مصرف دارو، بدن وضعیت آسیب‌دیدگی خود را ترمیم کند. در حقیقت از درمان دستی برای بازیابی قابلیت حرکتی مفاصل استفاده می‌شود. به این ترتیب درمان دستی عمدتاً می‌تواند برای کاهش درد عضلات، مفاصل، استخوان‌ها و بافت‌های پیوندی مثل غضروف‌ها، رباط‌ها و تاندون‌ها مورد استفاده قرار گیرد. گاهی اوقات به منظور دستیابی به بهترین نتایج ممکن از این روش به همراه سایر روش‌های درمان سنتی استفاده می‌شود. اهداف درمانی کایروپرکتیک به منظور مدیریت شکایات از درد ستون فقرات شامل برخی ترکیبات کاهش درد، بهبود حرکتی و بازگرداندن عملکرد اولیه ناحیه سر و گردن است.

کایروپرکتیک برای درمان چه مشکلاتی در کمر و گردن مفید است؟

متخصصان کایروپراکتیک از روش‌های غیر جراحی مختلف برای درمان بیماران مبتلا به انواع خاصی از موارد زیر استفاده می‌کنند:

• درد پایین کمر و یا درد پا ( درد سیاتیک )
• گردن درد
• رگ به رگ شدن‌های تکراری
• سردرد
• آسیب‌های ورزشی
• صدمات تصادف رانندگی
• درد آرتروز مفاصل

مزایا ی کایروپرکتیک کمر و گردن

• بهبود بخشیدن به حرکت، عملکرد و سلامت مفاصل
• شل کردن عضلات سفت و سفت کردن عضلات شل و بهبود قابلیت انقباض (و در نتیجه قدرت) عضلات
• کاهش روند تخریب و فرسایش (دژنراسیون) بافت‌های مفصل و بافت‌های همبند (آرتروز)
• کاهش روند التهاب مداوم ناشی از در رفتگی ناقص مفاصل (نیم ‌دررفتگی مفصل)
• بهبود گردش خون با بیرون راندن خون راکد و آوردن خون جدید به بافت.
• تسریع روند بهبودی
• بهبود بخشیدن به عملکرد سیستم عصبی و توانایی اعصاب فرد برای نقل و انتقال کارآمدتر تکانه‌های عصبی
• کاهش اثرات سوء استرس
• بهبود عملکرد ورزشی (برای تمامی ورزش‌ها)
• و کاهش درد

کایروپراکتیک کمر و گردن

فرد معالجه کننده ابتدا سابقه پزشکی بیمار را دریافت کرده و وضعیت فیزیکی وی را معاینه می‌کند. در این شرایط ممکن است از روش‌های تصویربرداری یا سایر آزمایش‌ها برای تشخیص مناسب بودن درمان برای فرد استفاده شود. برنامه درمان در این حالت شامل یک یا چند مورد اصلاح وضعیت بافت‌ها و عضلات از طریق نیروی کنترل‌شده‌ی دست و نیز وارد کردن فشار ناگهانی به منظور بهبود دامنه حرکت و افزایش توانایی عملکرد عضلات می‌باشد. علاوه بر این بسیاری از متخصصان درمان دستی در برنامه درمانی خود از رژیم‌های غذایی مناسب و نیز تمرین‌های حرکتی و توان‌بخشی استفاده می‌کنند. هدف درمان دستی در این شرایط می‌تواند بازیابی شرایط عادی عملکرد و نیز پیشگیری از آسیب‌دیدگی‌های بعدی به همراه کاهش درد بیمار باشد.

روش‌های مورد استفاده در درمان کایروپرکتیک

برخی از روشهای درمانی مورد استفاده در کایروپرکتیک کمر و گردن عبارتند از:

• گرما و سرما درمانی: متخصص کایروپرکتیک از درمانهای سرد و گرم برای تسکین کمردرد استفاده می‌کند. کیسه یخ به مدت 10 تا 15 دقیق برای بی‌حس کردن کمر استفاده شده و سپس از پدهای گرمایی، پوشش و پک حرارتی یا بطری آب داغ برای بهبود جریان خون در ناحیه مورد نظر و افزایش سرعت درمان استفاده می‌شود.
• ورزش‌های تقویتی و کششی: متخصصی کایروپرکتیت از برنامه درمانی شامل حرکتهای کششی و تقویتی کمر استفاده می‌کند.
• ماساژ: برای بهبود جریان خون، کاهش ورم و التهاب ناشی از کمردرد و افزایش سرعت بهبودی از ماساژ بافت‌های نرم استفاده می‌شود.
• برنامه رژیم غذایی: بسیار از متخصصین کایروپرکتیک رژیم غذایی را برای تسکین کمردرد پیشنهاد کرده و امکان دارد استفاده از مکمل‌های غذایی پس از درمان دستی ستون فقرات را توصیه کنند.
• اولتراسوند: در این روش درمانی، امواج صوتی باعث ایجاد حرارت در بافتهای نرم و مفاصل می‌شوند. میکروماساژ ایجاد شده توسط اولتراسوند نه تنها باعث کاهش کمردرد، سفتی، خشکی و اسپاسم می‌شود بلکه جریان خون را افزایش داده و روند بهبود را تسریع می‌کند.
• دیاترمی: در این نوع درمان امواج کوتاه الکترومغناطیس از بافت‌های نرم عبور کرده و حرارت را به بافت‌های عمیق‌تر می‌رساند. دیاترمی عضلات و بافت‌های پیوندی را شل و ریلکس کرده، اسپاسم عضلانی را کاهش داده و با افزایش جریان خون باعث افزایش سرعت بهبود می‌شود. با استفاده از این روش در کایروپرکتیک ناحیه مورد نظر به شکل دلپذیری گرم خواهد شد.
• هیدروتراپی (آب‌درمانی): این روش با استفاده از آب و تغییر دمای آن و فشار ناشی از حمام آب گرم، جکوزی و سونا بر عکس‌العمل بدن به محرک سرد و گرم تمرکز می‌کند. در کایروپرکتیک از هیدروتراپی برای کاهش حساسیت کمردرد به وسیله محرک سرد جهت بی‌حس کردن کمر و محرک گرم برای بهبود جریان خون و تسکین سریعتر استفاده می‌شود.
• تحریک الکتریکی عضلات: در طول این درمان کایروپرکتیک، الکترودهایی بر روی پوست نصب شده و پالس‌های الکتریکی خفیفی به مناطق مختلف بدن با هدف کاهش ورم، کاهش اسپاسم عضلانی و تسکین کمردرد فرستاده می‌شوند.
• تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS): متداول‌ترین روش تحریک الکتریکی بوده و شامل الکترودهایی است که در قسمت دردناک نصب شده و بیمار توانایی کنترل شدت تحریک الکتریکی را دارد. تحقیقات نشان داده که این روش انتقال سیگنال‌های درد را در اعصاب مسدود کرده و همچنین باعث آزاد شدن اندورفین می‌شود که یک ضددرد و مسکن طبیعی است.
• ابزار انقباض ماهیچه: در این روش بیمار به روی زمین دراز کشیده و تعدادی غلتک پشت بدن حرکت می‌کنند و باعث کشش و ماساژ عضلات پشت بدن می‌شوند. کایروپرکتیک از ابزار انقباض دیگری هم برای کشش ستون فقرات، رفع فشردگی دیسک‌های ستون مهره و کاهش فشار بر روی ریشه‌های عصبی (رفع فشار ستون فقرات بدون جراحی) استفاده می‌کند.
• اشعه مادون قرمز: در کایروپرکتیک از یک دوربین حرارتی برای ایجاد تصاویر رنگی نشان‌دهنده جریان خون در پشت بدن استفاده می‌شود. برای مثال تصاویر قرمز نشان‌دهنده مقدار زیاد اشعه مادون قرمز و جریان خون بیشتر در پشت بدن هستند. از این روش برای تشخیص و تمایز تغییرات حرارتی طبیعی و تغییرات غیرطبیعی و همچنین ارزیابی عارضه‌های دیگری که باعث کمردرد می‌شوند استفاده می‌شود.
• لیزردرمانی سرد: به کمک این روش درمانی، ذرات انرژی لیزری پس از نفوذ به سطح پوست، به وسیله گیرنده‌های غشای سلولی جذب می‌شوند. سلول‌ها و بافت‌ها این انرژی خفیف را به انرژی بیوشیمیایی تبدیل کرده که باعث کاهش ورم و کمردرد و التهاب شده و جریان خون را بهبود می‌بخشد.
• ارگونومی: در طی درمان، متخصص کایروپرکتیک ایجاد تغییرات محیطی را در منزل یا محل کار توصیه می‌کند. موفقیت یا عدم موفقیت درمان می‌تواند مستقیماً با تغییرات ارگونومی و شغلی یا فعالیت‌های تفریحی نامناسب مرتبط باشد.
• تثبیت لگنی: چنانچه پاها کوتاه و بلند باشند، کف پاها صاف بوده یا در استخوان مچ پا ناپایداری وجود داشته باشد، بایستی برای پای کوتاه در کفش، کفی طبی استفاده شود یا از محافظ قوس کف پا برای حفظ پایداری لگن استفاده می‌کند.
• آموزش به بیمار: متخصص کایروپرکتیک در زمینه تغییرات در نحوه زندگی، رژیم غذایی و برنامه‌های مراقبتی به فرد مبتلا به کمردرد آموزش خواهد داد.
• ورزش: انواع مختلف ورزش برای بیمارانی که تحت مداوای کایروپرکتیک گردن و کمر قرار می‌گیرند وجود دارد. می‌توان تمرینات را به دو دسته خم شدن (فلکشن) و و باز شدن (اکستنشن) تقسیم کرد تا مشخص شود کدام دسته ورزشی برای بیماران مناسب است. برای مثال:

1. چنانچه بیمار هنگام خم شدن احساس بهتری دارد، تمرین‌هایی که شامل خم شدن هستند مانند خم کردن زانو به سمت سینه، تیلت پشتی لگنی و خم شدن رو به جلو مفید و مناسب هستند.
2. چنانچه بیمار در باز و راست شدن دچار کاهش درد کمری می‌شود، خصوصاً اگر درد پا کاهش پیدا کرد، تمرینات پرس خوابیده روی زمین بسیار مفید هستند.
3. تمرین‌های دیگری که برای کاهش کمردرد استفاده می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
4. تمرین‌های تقویتی عضلات پایدارکننده لگنی
5. کشش همستریگ، کشش عضلات نزدیک کننده و عضلات کوتاه یا محکم ستون فقرات
6. تمرینات برای بهبود تعادل یا بهبود پروپریوسپتیو (حس عمقی)

موارد منع انجام کایروپراکتیک کمر و گردن

• افراد با فشار خون بالا
• افراد با پوکی استخوان شدید
• افرادی که سرطان یا عفونت استخوان شدید دارند.
• افرادی که از رقیق کننده خون استفاده می‌کنند.
• افرادی که شکستگی یا دررفتگی گردن داشته‌اید.
• افرادی که آرتروز دارند (ورم مفاصل پسوریاتیک)
• افرادی با شرایط عصبی در حال پیشرفت مثل سندرم دم اسبی
• افرادی با سندرم رایترز (آرتروز واکنشی)
• افرادی با سندرم‌های مارفانز، اهلرز-دنلوس، دسپلازی لیفی و تشکیل ناقص استخوان.

تعداد جلسات کایروپراکتیک

تعداد جلسات درمانی را پزشک تعیین می کند. به طور معمول پس از 10 تا 25 جلسه، بهبودی حاصل می شود.

هزینه هر جلسه کایروپراکتیک دیسک

هزینه این نوع درمان بستگی به توانایی و مهارت پزشک در انجام درمان دستی دارد. به علاوه تعداد جلسات درمانی موردنیاز بسته به وسعت و تعداد محل‌های مورد نظر و همچنین شدت درد و بیماری متفاوت خواهد بود که این موضوع نیز بر هزینه درمان با توجه به شرایط بهبود بیمار مشخص می‌شود.

عوارض کایروپراکتیک کمر و گردن

خطرات و عوارض جانبی مرتبط با در کایروپراکتیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سردردهای موقتی
• احساس خستگی بعد از درمان
• احساس ناراحتی در قسمت‌هایی از بدن که تحت درمان قرار گرفته‌اند.

خطرات جانبی نادر اما جدی مرتبط با کایروپراکتیک عبارتند از:

• سکته مغزی
• سندرم دم اسبی، وضعیتی که در آن اعصاب ناحیه تحتانی ستون فقرات فشرده می‌شوند.
• بدتر شدن فتق دیسک (اگرچه نتایج تحقیقات در این خصوص هنوز قطعی نیست).