اگر به درد ساق پا مبتلا هستید این مطلب را بخوانید

درد در هر قسمت از ساق پا یکی از علائم شایع تروما یا بیماری است. دلایل زیادی برای درد پا وجود دارد. علل آسیب زا شامل آسیب های ورزشی است. علل دیگر می تواند به رگ های خونی، اعصاب، ماهیچه ها، مفاصل، بافت های نرم یا استخوان ها مربوط باشد. دوره درمان بستگی به علت درد پا دارد. درد ساق پا اغلب می تواند در خانه درمان شود، اما اگر درد ناگهانی، شدید یا مداوم باشد، یا اگر علائم دیگری وجود داشته باشد، ممکن است مراقبت های پزشکی لازم باشد.

درد ساق پا چیست؟

درد زمانی اتفاق می‌افتد که اعصاب به محرک‌هایی مانند فشار زیاد، دمای بالا یا پایین و مواد شیمیایی واکنش نشان می‌دهند که می‌توانند در اثر آسیب بافت آزاد شوند. همچنین می تواند حاد به معنای ناگهانی و کوتاه مدت باشد یا مزمن و مداوم باشد. شدت را می توان در یک مقیاس از 1 تا 10 یا از خفیف تا شدید رتبه بندی کرد. مهم است که از آنچه قبل و حول و حوش ظهور درد ساق پا رخ می دهد آگاه باشید، زیرا این امر می تواند به تصمیم گیری در مورد زمان مراجعه به پزشک کمک می‌کند.

درد جلوی ساق پا:

به دردی که در قسمت جلوی ساق پا به وجود می آید، گفته شده و هنگامی تشدید می شود که فرد در حالی که پاشنه پایش ثابت روی زمین قرار دارد انگشتان خود را بالا می برد که این درد ناشی از وجود مشکل در جلوی ساق پا است.

درد پشت ساق پا:

اگر درد بیشتر در قسمت داخلی و کناره استخوان ساق پا باشد به احتمال زیاد فرد به اسپلینت ساق عقبی که به آن سندروم فشار تیبالی نیز گفته می شود، مبتلا است.

طبقه بندی درد ساق پا:

درد ساق پا عمدتاً می‌تواند به‌عنوان عصبی، اسکلتی عضلانی یا عروقی طبقه‌بندی شود یا ممکن است همپوشانی داشته باشند.

درد اسکلتی عضلانی:

به عنوان مثال می توان به کریپتوس اشاره کرد که با صدای ترکیدن یا ترک خوردن در زانو تشخیص داده می شود، یا آرتریت ، یک بیماری خود ایمنی که مفاصل لگن، زانو یا مچ پا را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر عضله، تاندون یا رباط، به عنوان مثال، در هنگام زمین خوردن دچار کشیدگی شود، هر دردی عضلانی اسکلتی خواهد بود. گرفتگی شبانه، سندرم کمپارتمان و شکستگی استرس نیز از مشکلات اسکلتی عضلانی هستند.

درد عروقی:

علل آن عبارتند از PAD، ترومبوز ورید عمقی (DVT)، سلولیت، عفونت، وریدهای واریسی و اگزمای واریسی که در آن درد با تغییر رنگ پوست همراه است.

درد عصبی:

شرایطی شامل سندرم پاهای بی قرار که در آن پاها به طور غیر قابل کنترلی تکان می‌خورند، نوروپاتی یا آسیب عصبی و درد عصب سیاتیک است. درد عصبی حتی در هنگام استراحت نیز ممکن است وجود داشته باشد.

علائم درد ساق پا:

درد ساق پا می تواند فقط ناحیه کوچکی از ساق پا را تحت تاثیر قرار دهد یا می تواند یک ناحیه وسیع یا حتی کل ساق را پوشش دهد. درد می تواند مبهم یا تیز باشد، یا ممکن است سوزش، گزگز یا بی حسی باشد. همچنین ممکن است در ناحیه باسن، کمر، ستون فقرات یا پا درد داشته باشید. سایر علائم و نشانه‌هایی که می‌توانند با درد پا بروز کنند عبارتند از:

• ورم
• رگهای واریسی
• زخم
• قرمزی، تورم یا گرما
• در صورت داشتن عفونت یا شکستگی، به طور کلی احساس ناخوشی می کنید
• تغییر در رنگ ساق پا اگر مشکلی با اعصاب شما باشد
• زخمی که دیر التیام می یابد

علت درد ساق پا:

علل مختلف پا درد می تواند علائم مشابهی داشته باشد. تشخیص صحیح شانس دریافت درمان مناسب را در صورت لزوم افزایش می دهد. شناسایی علائم و شروع آنها می تواند به تشخیص مناسب کمک کند.

• گرفتگی پا یا اسب چارلی:

اسب های چارلی دوره های گذرای درد هستند که می تواند چند دقیقه طول بکشد. عضله، معمولاً پشت ساق پا سفت شده و دچار اسپاسم می شود. گرفتگی عضلات در شب و در افراد مسن بیشتر شایع است. تخمین زده می شود که از هر 3 فرد بالای 60 سال، 1 نفر دچار گرفتگی شبانه می شود و 40 درصد آنها بیش از 3 حمله در هفته را تجربه می کنند.

• PAD:

PAD به دلیل گردش خون ضعیف می تواند باعث درد در ساق شود. بدون درمان، می تواند کشنده باشد. علامت کلیدی آن لنگش متناوب است. لنگش متناوب باعث می شود خون رسانی به عضلات پا محدود شود. در نتیجه کمبود اکسیژن و مواد مغذی باعث درد می شود.

• کلودیکاسیون شامل:

1. درد عضلانی مانند گرفتگی در حین ورزش یا فعالیت
2. درد در باسن ، ران، ساق پا و پا
3. درد هنگام راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها
4. گرفتگی ها به طور مداوم پس از مسافت های پیاده روی مشابه ایجاد می شوند و اغلب در هنگام استراحت راحت می شوند.

• DVT:

DVT به لخته شدن خون در وریدهای عمقی پا اشاره دارد. می تواند پس از گذراندن مدت طولانی در حالت نشستن، به عنوان مثال، در یک پرواز طولانی مدت ظاهر شود. علائم عبارتند از تورم و احساس داغ و دردناک در یک طرف ساق پا. این ممکن است فقط هنگام راه رفتن یا ایستادن رخ دهد. لخته ممکن است خود به خود حل شود، اما اگر فرد دچار سرگیجه و تنگی نفس ناگهانی شود یا اگر خون سرفه کند، مراقبت‌های اورژانسی لازم است.اینها می تواند نشانه هایی باشد که DVT به آمبولی ریه یا لخته خون در ریه تبدیل شده است. مشکلات عروقی می تواند جدی باشد. هر دو PAD و DVT می توانند بدون علائم ظاهر شوند. افرادی که سبک زندگی یا سابقه پزشکی آنها را مستعد مشکلات عروقی در پا می کند باید از علائم احتمالی آگاه باشند.

• اسپلینت ساق پا:

انجام فعالیت های شدید در حین ورزش می تواند منجر به انواع آسیب شود. دویدن می تواند نیروهای ضربه ای مکرری ایجاد کند که عضلات و تاندون ها را بیش از حد تحت فشار قرار می دهد. اسپلینت ساق پا حساسیت شدید و موضعی در عضلات ایجاد می‌کند و گاهی اوقات درد استخوانی که معمولاً در اطراف استخوان ساق پا احساس می‌شود، ایجاد می‌کند.

• شکستگی ها و شکستگی های فشاری:

فشار زیاد، به عنوان مثال، از سقوط، می تواند منجر به شکستگی شود. برخی از شکستگی ها با کبودی شدید، تورم و تغییر شکل به راحتی و بلافاصله قابل تشخیص هستند. شکستگی‌های فشاری شکستگی‌های کوچکی هستند که می‌توانند ناشی از فشارهای مکرر در حین ورزش باشند، اغلب زمانی که شدت فعالیت خیلی سریع افزایش می‌یابد. هیچ آسیب واحدی وجود ندارد و شکستگی ها کوچک هستند. درد ممکن است در مراحل اولیه در طول هر جلسه تمرین شروع شود و در نهایت همیشه وجود داشته باشد.

• تاندونیت پوپلیتئوس:

این باعث ایجاد درد زانو در هنگام دویدن در سراشیبی می شود. علت آن التهاب تاندون پوپلیتئوس است که برای ثبات زانو مهم است.

• فشار همسترینگ:

ضربه حاد می تواند منجر به رگ به رگ شدن، کشیدگی و پارگی شود. کشیدگی آسیب به ماهیچه ها یا تاندون ها است که اغلب با دویدن همراه است، کشیدگی همسترینگ می تواند منجر به درد حاد در پشت عضله ران شود که معمولاً به دلیل پارگی جزئی است. رگ به رگ شدن و کشیدگی معمولاً به دلیل تمرین انعطاف پذیری ناکافی، کشش بیش از حد یا گرم نکردن بدن قبل از فعالیت ایجاد می شود. ادامه ورزش در هنگام آسیب دیدگی خطر را افزایش می دهد.

• سندرم کمپارتمان:

هنگامی که آسیب به پا منجر به تورم می شود، سطوح خطرناک فشار در عضلات می تواند منجر به سندرم کمپارتمان حاد یا مزمن شود که این می تواند به دلیل شکستگی یا کبودی شدید باشد. تورم باعث افزایش فشار می شود تا زمانی که خون رسانی به بافت عضلانی قطع شود و باعث تخلیه اکسیژن و تغذیه عضلات می شود. با توجه به آسیب ممکن است درد به طور غیر منتظره شدید باشد. در موارد شدید، درد اولیه ممکن است با بی حسی و فلج همراه باشد که به آسیب دائمی عضلانی منجر شود.

• درد عصب سیاتیک:

سیاتیک زمانی اتفاق می‌افتد که به یک عصب، اغلب در ستون فقرات، فشار وارد می‌شود که منجر به دردهایی می‌شود که از باسن به ساق پا می‌رسد. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که عصب در اسپاسم عضلانی یا فتق دیسک فشرده شود. اثرات دراز مدت شامل فشار بر سایر قسمت های بدن به دلیل تغییر راه رفتن برای جبران درد است.

• سرطان تخمدان:

سرطان تخمدان می تواند منجر به درد و تورم در پاها شود.

علت درد ساق پا در شب:

گرفتگی عضلات ساق پا در شب یا NLC که اسب چارلی نیز نامیده می شوند، اسپاسم های کنترل نشده در عضلات پا هستند که ممکن است دردناک باشند. اسپاسم ها معمولاً در عضلات ساق پا رخ می دهند، اگرچه ممکن است در ران ها یا پاها نیز ظاهر شوند. عضله منقبض می شود و باعث ناراحتی یا درد و گرفتگی متوسط تا شدید در ناحیه می شود. NLC ممکن است به مسائل دیگری نیز منجر شود که می تواند خواب را مختل کند و چرخه خواب فرد را از بین ببرد که می تواند باعث شود فرد در روز بعد احساس خستگی یا بی حالی کند و به مرور زمان منجر به بی خوابی شود.
علل احتمالی گرفتگی عضلات ساق پا در شب عبارتند از:

• خستگی عضلانی
• عدم تحرک در طول روز
• سن بالا
• وضعیت بدنی
• بارداری
• یک عارضه جانبی دارویی
• شرایط پزشکی مزمن

درمان درد ساق پا:

بسیاری از موارد پا درد را می توان در خانه و بدون مداخله پزشکی برطرف کرد.

خود درمانی برای گرفتگی عضلات:

• اگر علل جدی گرفتگی عضلات رد شده باشد، خود درمانی می تواند مناسب باشد.
• مسکن‌ها گرفتگی عضلات پا را بهبود نمی‌بخشند، زیرا به‌طور ناگهانی شروع می‌شوند، اما کشش و ماساژ عضله ممکن است کمک کند.
• برای تسکین درد زمانی که گرفتگی عضلات رخ می دهد اقدامات زیر را انجام دهید:
• انگشت پا را نگه دارید و در حالی که پا را صاف می کنید، آن را به سمت بدن بکشید.
• روی پاشنه پا راه بروید تا زمانی که گرفتگی از بین برود.

برای جلوگیری از گرفتگی عضلات:

• همیشه قبل و بعد از ورزش کشش انجام داده و گرم کنید.
• با نوشیدن 8 تا 12 لیوان آب در روز از کم آبی بدن جلوگیری کنید.
• به طور منظم پاها را دراز کنید و ماساژ دهید.

درمان آسیب های ورزشی:

• آسیب‌های ورزشی جزئی، مانند رگ به رگ شدن پا و کشیدگی پا را می‌توان با اقدامات زیر درمان کرد:
• استراحت: برای جلوگیری از آسیب بیشتر و اجازه دادن به زمان بهبودی برای کاهش تورم.
• یخ: برای کاهش تورم، التهاب و درد. به مدت 20 دقیقه در یک پارچه پیچیده شده، نه مستقیماً روی پوست.
• فشرده سازی: برای کاهش تورم و درد، از یک باند کشی استفاده کنید، اما خیلی محکم نبندید.
• ارتفاع: پا را بالاتر از سطح قلب بلند کنید تا نیروی جاذبه به بازگشت خون کمک کند تا تورم و درد کاهش یابد.
• داروهایی مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی می توانند به کاهش برخی از دردها کمک کنند، اما اگر درد بیش از 72 ساعت ادامه داشت، باید با پزشک متخصص مشورت کرد.