همه چیز در مورد قرص ملوکسیکام

زندگی با درد و التهاب ناشی از آرتریت می تواند دشوار و استرس زا باشد. با این حال، داروها در دسترس هستند. ملوکسیکام یک داروی تجویزی است که معمولا برای کمک به تسکین علائم دردناک آرتریت استفاده می شود.

ملوکسیکام چیست؟

• ملوکسیکام یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که اغلب برای درمان آرتریت تجویز می شود. این یک اسید انولیک است که متعلق به گروه اکسیکام NSAIDها است.
• مانند سایر NSAIDها، ملوکسیکام یک مهارکننده قوی سیکلواکسیژناز (COX-1 یا COX-2) است که از تشکیل پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند. پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی هستند که به تسهیل مسیرهای درد و التهاب کمک می کنند. مسدود کردن این مواد شیمیایی می تواند به درمان درد، سفتی و التهاب مفاصل کمک کند.
• ملوکسیکام یک مسکن قوی است که باید توسط پزشک تجویز شود. این می تواند به صورت یک قرص معمولی، کپسول یا مایع سوسپانسیون خوراکی باشد.

ملوکسیکام برای چه مواردی استفاده می شود؟

ملوکسیکام برای درمان درد و التهاب ناشی از روماتوئید و استئوآرتریت در بزرگسالان و آرتریت روماتوئید نوجوانان در کودکانی که حداقل دو سال سن دارند و وزن حداقل 60 کیلوگرم دارند تأیید شده است. گاهی اوقات از آن برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان، نوعی آرتریت که بر ستون فقرات تأثیر می‌گذارد، استفاده می‌شود.

علائم اصلی درمان ملوکسیکام درد، سفتی، تورم و حساسیت مفاصل است. در یک مطالعه، بیماران مبتلا به استئوآرتریت در زانو و لگن پس از 12 هفته مصرف ملوکسیکام در مقایسه با دارونما بهبود قابل توجهی را نشان دادند.

برای دردهای جزئی، برخی از افراد از NSAID های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن استفاده می کنند. با این حال، ایبوپروفن یا ناپروکسن بدون نسخه ممکن است مانند سایر NSAID ها برای درد شدیدتر عمل نکنند. پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف مسکن های بدون نسخه را متوقف کنید و به جای آن ملوکسیکام، یک NSAID تجویزی که قوی تر از ایبوپروفن است، مصرف کنید.

دوزهای مصرف و بهترین زمان مصرف ملوکسیکام:

• برای استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید، دوز استاندارد ملوکسیکام 7.5 میلی گرم یک بار در روز است. حداکثر دوز روزانه ملوکسیکام برای استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید در بزرگسالان 15 میلی گرم در روز است. برای کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید نوجوانان، دوز استاندارد 0.125mg/kg در روز است. حداکثر دوز ملوکسیکام در کودکان 7.5 میلی گرم در روز است.
• ملوکسیکام می تواند تا دو هفته طول بکشد تا اثر کامل خود را شروع کند. برخی از افراد ممکن است در عرض 24 تا 72 ساعت بهبودی در درد، تورم، حساسیت به لمس یا سفتی را تجربه کنند. برای سایر افراد، ممکن است چند ماه طول بکشد تا متوجه بهبود علائم شوند. زمان لازم برای تسکین با ملوکسیکام می تواند بر اساس دوز تجویز شده متفاوت باشد.
• این دارو در عرض 30 دقیقه شروع به کار می کند، اما زمانی که از راه خوراکی مصرف شود در 4 ساعت به اوج خود می رسد. نیمه عمر آن 15 تا 20 ساعت است، یعنی 15 ساعت طول می کشد تا نیمی از آن از بدن شما خارج شود.
• قرص ملوکسیکام را باید به شکل کامل همراه با یک لیوان آب میل کرد همچنین تا 10 دقیقه پس از مصرف این دارو نباید دراز کشید. مصرف ملوکسیکام همراه با غذا به کاهش عوارض گوارشی ناشی از مصرف آن کمک می‌کند.
• یک نوبت فراموش شده باید به محض یادآوری مصرف شود. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و به برنامه دوز معمولی خود بازگردید. دو دوز ملوکسیکام مصرف نشود.

عوارض جانبی و عوامل خطر ملوکسیکام:

• عوارض جانبی رایج ملوکسیکام:

مانند هر دارویی، همیشه احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد. در اینجا لیستی از برخی از عوارض جانبی رایج مرتبط با ملوکسیکام آمده است:

1. اسهال
2. سوزش سر دل یا سوء هاضمه
3. دل درد
4. یبوست
5. نفخ
6. حالت تهوع
7. استفراغ
8. سرگیجه
9. عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی
10. علائم شبه آنفولانزا

• عوارض جانبی جدی ملوکسیکام:

ملوکسیکام ممکن است عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر ایجاد کند:

1. افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی
2. افزایش خطر خونریزی یا زخم در معده، مری یا روده

همچنین ملوکسیکام مانند سایر NSAID ها می تواند عوارض جانبی جدی دیگری نیز ایجاد کند که عبارتند از:

1. فشار خون بالا
2. نارسایی قلبی
3. مشکلات کبدی
4. مشکلات کلیوی
5. تعداد کم گلبول های قرمز خون (کم خونی)
6. واکنش های آلرژیک
7. واکنش های پوستی

ملوکسیکام حاوی یک هشدار جدی است که توسط سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد عوارض جانبی جدی صادر شده است. جدی ترین عوارض جانبی ملوکسیکام شامل حوادث قلبی عروقی، مانند حمله قلبی یا سکته مغزی و حوادث گوارشی، مانند خونریزی یا زخم معده یا روده است. این حوادث می تواند جدی باشد و حتی منجر به مرگ شود.

• عوامل خطر ملوکسیکام:

عوامل خطر برای حوادث قلبی عروقی هنگام استفاده از ملوکسیکام عبارتند از:

1. فشار خون بالا
2. بیماری قلبی و حمله قلبی یا سکته اخیر

عوامل خطر برای خونریزی گوارشی شامل موارد زیر است:

1. سن بالاتر
2. سیگار کشیدن
3. مصرف الکل
4. بیماری کبد
5. مشکلات خونریزی و سابقه زخم معده

استفاده طولانی مدت از ملوکسیکام نیز ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.

اگر درد شدید قفسه سینه، سرفه خونی یا استفراغ شبیه تفاله قهوه یا مدفوع سیاه، خونی یا قیری رنگ را تجربه کردید، باید مصرف ملوکسیکام را قطع کرده و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

• عوارض آلرژیک ملوکسیکام:

ملوکسیکام همچنین ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود که می تواند زندگی را تهدید کند. یک واکنش آلرژیک می تواند باعث تنگی نفس، کهیر یا تورم لب ها، زبان و صورت شود. اگر فکر می کنید که واکنش آلرژیک دارید، فورا به دنبال کمک پزشکی باشید.

هشدارهای ایمنی مصرف ملوکسیکام:

• موارد منع مصرف:

ملوکسیکام نباید در افرادی که حساسیت شناخته شده به ملوکسیکام دارند یا افرادی که پس از مصرف آسپرین یا NSAID دچار آسم، خارش یا سایر واکنش های آلرژیک شده اند، مصرف شود. از مصرف ملوکسیکام درست قبل یا بعد از عمل قلبی به نام پیوند عروق کرونر (CABG) باید اجتناب شود.

ملوکسیکام فقط باید طبق دستور مصرف شود. پزشک به طور معمول کمترین دوزی را تجویز می کند که به اندازه کافی برای تسکین علائم موثر باشد. فقط باید برای کوتاه ترین زمان لازم برای تسکین علائم استفاده شود.

• تداخلات دارویی ملوکسیکام:

به دلیل تداخلات دارویی احتمالی ممکن است لازم باشد از مصرف ملوکسیکام با داروهای زیر اجتناب شود:

1. داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین
2. عوامل ضد پلاکت مانند آسپرین
3. مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مانند فلوکستین
4. مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، مانند ونلافاکسین
5. داروهای فشار خون، مانند مهارکننده‌های ACE ،ARBs، بتابلوکرها و دیورتیک‌ها
6. لیتیوم
7. متوترکسات
8. سیکلوسپورین
9. پمترکسد
10. سایر NSAIDها

برخی از داروها می توانند خطر زخم و خونریزی را در صورت مصرف همزمان با داروهای NSAID مانند ملوکسیکام افزایش دهند. داروهای ضد انعقاد، عوامل ضد پلاکتی و برخی داروهای ضد افسردگی مانند SSRI و SNRI باید با احتیاط مصرف شوند یا در صورت مصرف ملوکسیکام از مصرف آنها خودداری شود.

ملوکسیکام مانند سایر NSAID ها می تواند فشار خون را افزایش دهد. بنابراین، برخی از داروهای فشار خون مانند مهارکننده‌های ACE، ARBs، مسدودکننده‌های بتا و دیورتیک‌ها ممکن است در صورت مصرف با ملوکسیکام کمتر موثر باشند. اگر از داروهای فشار خون و ملوکسیکام استفاده می کنید، ممکن است پزشک شما کنترل فشار خون را توصیه کند.

اگر لیتیوم، متوترکسات، سیکلوسپورین یا پمترکسد مصرف می کنید و ملوکسیکام نیز مصرف می کنید، ممکن است در معرض خطر سمیت هر یک از این داروها باشید. هنگام مصرف این داروها با ملوکسیکام ممکن است علائم مسمومیت دارویی مورد بررسی قرار گیرد.

در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک شما ممکن است این داروهای دیگر را هنگام تعیین اینکه آیا ملوکسیکام برای شما مناسب است یا خیر، در نظر بگیرد.

• بارداری:

اگر باردار هستید، قصد بارداری یا شیردهی دارید، باید از مصرف ملوکسیکام خودداری کنید. این امکان وجود دارد که ملوکسیکام باعث ناباروری شود یا بر جنین متولد نشده تاثیر منفی بگذارد. اینکه آیا ملوکسیکام از طریق شیر مادر به نوزادان منتقل می شود یا خیر، مشخص نیست. قبل از مصرف ملوکسیکام یا هر مسکن دیگر در دوران بارداری یا شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

آیا قرص ملوکسیکام خواب‌آور است؟

معمولا مصرف این دارو چنین عارضه‌ای ایجاد نکرده و روی خواب تاثیری ندارد. اما مصرف بیش از حد آن ممکن است چنین عارضه‌ای ایجاد کند. در این شرایط باید با پزشک خود تماس بگیرید و او را مطلع کنید.

آیا قرص ملوکسیکام بر قاعدگی تاثیر می‌گذارد؟

برای دردهایی نظیر درد قاعدگی یا پریودی بهتر است از داروهای دیگری همچون ایبوپروفن استفاده کنید.