درمان و توانبخشی بعد از سکته مغزی

دو نوع رایج سکته مغزی عبارتند از:

• سکته مغزی ایسکمیک: این نوع سکته زمانی اتفاق می‌افتد که یک رگ خونی در مغز توسط یک لخته مسدود شود. این لخته از رسیدن خون به ناحیه خاصی از مغز جلوگیری می‌کند و باعث سکته می‌شود.
• سکته هموراژیک: این نوع سکته زمانی اتفاق می‌افتد که یک رگ خونی ضعیف پاره شده و از رسیدن خون به مغز جلوگیری کند.

نوع دیگری از ایسکمی مغزی حمله ایسکمیک گذرا (TIA) نامیده می‌شود. این در نتیجه یک لخته کوچک موقت رخ می‌دهد که از رسیدن خون به مغز جلوگیری می‌کند. TIA اغلب یک سکته کوچک نامیده می‌شود و باید به عنوان یک علامت هشدار دهنده از یک سکته مغزی بزرگ در نظر گرفته شود، زیرا TIA با افزایش خطر سکته مغزی در آینده مرتبط است.

علائم سکته مغزی:

علائم مختلفی از سکته مغزی وجود دارد. از آنجایی که آسیب به مغز، که مقر اصلی بدن است، رخ می‌دهد، در صورت سکته مغزی ممکن است علائم و نشانه‌های مختلفی بروز کند. موارد رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شروع ناگهانی بی حسی یا ضعف در صورت، بازو یا پا که معمولاً در یک طرف بدن رخ می‌دهد.
• شروع ناگهانی دوبینی یا مشکل در بینایی
• شروع ناگهانی گیجی یا مشکل در صحبت کردن
• مشکل در راه رفتن، سرگیجه یا از دست دادن هماهنگی و تعادل
• شروع ناگهانی سردرد شدید

به خاطر داشته باشید که سکته مغزی یک آسیب مغزی است، بنابراین هر علامتی که نشان دهنده تغییر در وضعیت عصبی شما باشد باید جدی گرفته شود.

درمان و توانبخشی بعد از سکته مغزی:

• آموزش راه رفتن:

یادگیری راه رفتن مجدد پس از سکته مغزی یکی از اهداف اصلی درمان پس از سکته مغزی است. فیزیوتراپیست به شما کمک می‌کند تا نحوه راه رفتن و حرکت در خانه را بهبود دهید. آن‌ها همچنین دستگاه کمکی مورد نیاز مانند واکر، عصا، عصای زیر بغل و غیره را تعیین می‌کنند.

تمرینات مخصوص راه رفتن نیز ممکن است انجام شود. برای تمرین حرکت در جهات مختلف می‌توان پله‌های بلند، گام‌های جانبی و گام‌های عقب را انجام داد. همچنین ممکن است تمریناتی برای کار بر روی هماهنگی اندام تحتانی انجام شود. همچنین بالا رفتن و پایین آمدن از پله‌ها را در خانه پس از سکته به شما آموزش می‌دهد. اگر یکی از پاهای شما ضعیف است یا تحت تأثیر سکته مغزی قرار گرفته است، ممکن است مجبور شوید نحوه مدیریت پله‌ها را تغییر دهید. به طور کلی، قانون این است که از پای قوی خود برای بالا رفتن از پله‌ها استفاده کرده و با پای ضعیف خود جهت پایین رفتن از پله‌ها استفاده کنید.

• آموزش انتقال:

انتقال توانایی حرکت از یک صندلی یا سطح به صندلی دیگر است. اسپاسم عضلانی، ضعف یا عدم هماهنگی ممکن است انتقال را پس از سکته دشوار کند. فیزیوتراپیست به شما کمک می‌کند تا توانایی خود را در انتقال بهبود بخشید. انواع انتقال انجام شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نشستن برای ایستادن و ایستادن برای نشستن
• صندلی به تخت و تخت به صندلی
• صندلی به صندلی دیگر

گاهی اوقات لازم است از یک تخته برای کمک به انتقال از یک سطح به سطح دیگر استفاده شود.

• ورزش:

ورزش باید جزء اصلی درمان در خانه پس از سکته مغزی باشد. ورزش می‌تواند به بهبود دامنه حرکتی، قدرت، هماهنگی و تعادل کمک کند. تمرینات متداول انجام شده در خانه پس از سکته مغزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بلند کردن پا به طور مستقیم: این تمرینات قدرت و عملکرد مفصل ران را بهبود می‌بخشد.
• پل زدن: پل می‌تواند قدرت لگن را بهبود بخشیده و به تحرک تخت کمک کنند.
• ضربه زدن به انگشتان
• پمپ مچ پا: انجام این تمرین برای کمک به جریان یافتن خون از پاها به سمت قلب مهم است و ممکن است به کاهش احتمال لخته شدن خون کمک کند.
• اکستنشن پاهای نشسته
• راهپیمایی نشسته
• تمرینات تعادل ایستاده
• تمرینات دامنه حرکتی اندام فوقانی: اغلب پس از سکته مغزی، شانه‌ها ممکن است سفت یا ضعیف شوند. لذا نیاز به بهبود تحرک بازو احساس می‌شود.

• آموزش هماهنگی:

برای کمک به بهبود هماهنگی کلی بدن در توانبخشی پس از سکته لازم است حرکات آهسته را با قدم زدن و رسیدن هدفمند انجام دهید تا نحوه حرکت بدن خود را بهبود بخشید. برخی از این حرکات ممکن است غیرفعال باشند، که فیزیوتراپیست برای شما حرکت می‌دهد. سایر حرکات فعال هستند، جایی که شما از عضلات خود برای حرکت به روش‌های هماهنگ برای بهبود تحرک عملکردی کلی استفاده می‌کنید.

• استفاده از ارتز:

پس از سکته مغزی، ممکن است برای کمک به حرکت بهتر به ارتز و بریس‌های خاصی نیاز داشته باشید. این‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ارتز مچ پا (AFO)
• ارتز زانو مچ پا (KAFO)
• اسپلینت دست

AFO:

آفو در موارد زیر کمک می‌کنند:

• ضعف دورسی فلکشن (افت پا)
• مشکلات وضعیت پا به عنوان مثال فروریختن قوس
• ضعف و بی ثباتی مچ پا
• گاهی اوقات بی ثباتی زانو

آن‌ها یکی از متداول‌ترین دستگاه‌های ارتز تجویزی برای بیماران سکته مغزی هستند. پا را بلند می‌کنند تا هنگام راه رفتن، انگشتان پا خالی شوند که برای ایمنی و ایجاد یک الگوی طبیعی راه رفتن بسیار مهم است.

کاربران آفو معمولاً هنگام استفاده از ارتز خود سریع‌تر و ایمن‌تر راه می‌روند.

KAFO:

کافو در موارد زیر کمک می‌کند:

• ضعف و بی ثباتی زانو
• ضعف ماهیچه ساق پا
• ضعف دورسی فلکشن (افت پا)
• ضعف عضلات چهارسر ران
• تغییر شکل اندام تحتانی
• ضعف اندام تحتانی یا فلج درگیر زانو

کافو از کل پا، از کف پا تا لگن پشتیبانی می‌کند. زمانی که فرد فلج یا ضعف داشته باشد، به خصوص در اطراف و بالای زانو مفید هستند. آن‌ها در هنگام ایستادن و راه رفتن به ثبات کمک می‌کنند. همچنین می‌توانند از حرکت بیش از حد مفصل جلوگیری کرده، تراز بیومکانیکی را بهبود بخشند و درد را کاهش دهند.

اسپلینت دست:

گاهی لازم است از اسپلینت مناسب برای دست و مچ و یا هردو استفاده شود. اسپلینت در پیشگیری از عوارض سکته مغزی، جلوگیری از کوتاه شدن عضلات، حفظ وضعیت عملکردی دست و مچ دست و نگه داشتن آن‌ها در موقعیت خنثی می‌تواند موثر باشد.

---

آدرس مطب : تهران ، بزرگراه چمران ، ابتدای باقرخان غربی ، پلاک 89 قدیم ، 26 جدید ، طبقه همکف
تلفن : 66576424 - 021

---

درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید

• علل افزايش سكته مغزي در جوانان
  تاریخ انتشار : 1391-03-18تاریخ بروز رسانی : 1402-10-03


• پاسخ های ساده به پرسشهای شما درباره سکته مغزی
  تاریخ انتشار : 1390-12-24تاریخ بروز رسانی : 1402-04-18

نظرات کاربران درباره این مطلب :متاجی [ 1402-05-04 ]
سلام ببخشید مادرم دوماه پیش سکته کرد طرف چپ بدنش فلج بود الحمدلله با فیزیوتراپی خوب شد موقع راه رفتن پاهاش خالی میکنه دلیلش چی میتونه باشه ممنون از اینکه جواب بدین .

نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :