لزوم استفاده از بریس سومی پس از جراحی گردنی

بطور کلی درمان جراحی دیسک گردن توسط تکنینک‌های متفاوتی انجام می‌شود. دو روش انجام متداولی که وجود دارد شامل روش قدامی یا روش از جلو و روش خلفی و یا روش جراحی از عقب گردن است. هر کدام از این روش‌ها در جاهای خاصی کاربرد دارد و به این صورت است که جراح انتخاب می‌کند با توجه به شرایط بیمار کدام مورد مناسب است.

عوارض جراحی دیسک گردن:

بطور معمول جراحی دیسک گردن از جلو انجام می‌شود و جراحان ماهرتر معمولا جراحان مغز و اعصاب هستند که توانایی کار با میکروسکوپ را دارند. به همین دلیل احتمال عوارض بسیار کم است. اما گاهی به علت مراجعه دیر هنگام بیماران و اثر فشاری دیسک بر روی نخاع التهاب و هایپرسیگنال نخاعی بوجود می‌آید که معمولا علائمی را برای بیمار ایجاد می‌کند و جراحی این بیماران ممکن است پر ریسک‌تر باشد. عوارض می‌تواند شامل موارد زیر شود:

• زخم
• صدمه به عروق و یا تراشه و مری
• عوارض حرکتی یا حسی
• تغییرات صدا که عموما موقتی است
• درد سرویکال
• سرگیجه
• عفونت
• بیماری پیشرفته و اثر فشاری از دوطرف گردن
• تعدد دیسکوپاتی گردن
• انواع opll

وجود این عوارض در دست جراحان توانمند که میکروسرجری انجام می‌دهند، معمولا نادر است ولی بیمارانی که تاخیر در انجام جراحی دارند، به علت تغییرات سیگنال در نخاع عوارض غیر قابل برگشت برایشان ایجاد می‌شود. لذا از تاخیر درانجام جراحی‌های دیسک گردن بپرهیزید.

مراقبت پس از جراحی:

پس از جراحی حرکت گردن باید محدود شود، زیرا بهبود کامل عضلات و بافت‌های دیگر چند هفته زمان می‌برد. همچنین حرکات دیگر نیز باید با احتیاط انجام شوند، به خصوص اگر تکرار شونده یا ناگهانی باشند. با این حال به طور کلی بالا رفتن از پله‌ها به صورت یکی یکی، یا تکیه بر سینک و شستن صورت یا مسواک زدن بی خطر است. بیشتر افراد مجاز هستند در هفته‌های اول بهبودی اجسام تا وزن 3.5 کیلوگرم را بلند کنند، البته به گونه‌ای که اجسام در نزدیک بدن نگه داشته شوند و حرکت به صورت تکراری نباشد. بالا بردن سر منع می‌شود، پس در هنگام انجام کارهای ساده مانند پانسمان کردن خودتان و غذا خوردن باید احتیاط کرد.

همچنین ممکن است لازم باشد از بریس گردن استفاده کنید. بریس‌های گردنی از رایج‌ترین بریس‌های نخاعی هستند که پزشک آن‌ها را ارتز تجویز می‌کند.

بریس سومی (SOMI) از بهترین انواع بریس‌های گردنی جهت مراقبت پس از جراحی دیسک گردن است و یک تکیه گاه سفت و سخت است که خم شدن و کشش را محدود می‌کند، ثبات خفیف داخلی (به طرفین) را فراهم می‌کند و تا حدی چرخش را محدود می‌کند. طراحی آن باعث می‌شود تا بیمار در حالت خوابیده بماند.

دستگاه بی حرکتی استرنو اکسیپیتال فک پایین (SOMI):

سومی یک بریس سخت است که گردن را در راستای ستون فقرات قرار می‌دهد. این بریس با جلوگیری از حرکت سر و گردن، از گردن شما حمایت می‌کند. این سطح بی تحرکی باعث می‌شود تا ساختارهای آسیب دیده در گردن شما سریعتر بهبود یابند.

• بخش استرنال: بزرگترین قسمت بریس با میله‌های شانه‌ای که روی شانه‌ها قرار گرفته است. تسمه‌های پشت باید متقاطع و بر روی قسمت پایین استرنال (که از استرنوم به معنی جناغ گرفته شده است) چسبانده شوند. مطمئن شوید که این بندها همیشه محکم هستند. این‌ها یک پایه خوب برای بریس فراهم می‌کند.
• قطعه اکسیپیتال: این قسمت در قاعده جمجمه یا پس سری قرار می‌گیرد. میله‌های نعل اسبی در کانال‌های که در قسمت جلویی جناغ است، قرار می‌گیرند. هنگام بریس به درستی استفاده شده است که پد شبیه ماه نیمه، به سمت پایین باشد. این پد باید آزادانه روی میله نعل اسبی بچرخد.
• قطعه چانه (فک پایین): این قسمتی از بریس است که از خم شدن گردن جلوگیری می‌کند. فشار کافی بر روی این قطعه برای حمایت از سر در موقعیتی که پزشک تجویز کرده است، ضروری است. قطعه چانه باید در برابر چانه قرار گیرد و سر روی فنجان اکسیپیتال (تکیه گاه سر) قرار گیرد. همچنین می‌توانید این قطعه چانه را در صورت نیاز بالا یا پایین تنظیم کنید تا برای نشستن، ایستادن و دراز کشیدن مناسب باشد.

بریس SOMI همچنین ممکن است در ناپایداری آتلانواکسیال ناشی از آرتریت روماتوئید یا شکستگی قوس عصبی C2، برای کنترل خم شدن در مفصل آتلانواکسیال و مفصل C2-C3 استفاده می‌شود. خم شدن یا کشش را به میزان 75درصد، خم شدن جانبی را 35درصد و چرخش را 65 درصد محدود می‌کند.

• ملاحظات خاص:

مانند همه بریس‌های ستون فقرات، بریس‌های گردنی نیز در هنگام استفاده طبق دستور پزشک موثرتر هستند. همچنین باید با یک متخصص ارتوپدی که بریس‌های ستون فقرات را طراحی و تنظیم می‌کند، کار کنید. اگر در مورد نحوه پوشیدن و مراقبت از بریس سوالی دارید، از پرسیدن آن دریغ نکنید.