میخچه چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان میشود؟

میخچه‌ ها مناطق سفت و ضخیم پوست هستند که معمولاً روی پاها ایجاد می‌ شوند. آن‌ها شبیه پینه هستند اما معمولاً سخت‌ تر، کوچک‌ تر و دردناک‌ تر هستند.میخچه خطرناک نیست اما می‌ تواند باعث سوزش و ناراحتی شود. آن‌ ها همچنین بیشتر از مردان بر زنان تأثیر می‌ گذارند.

سه نوع اصلی میخچه وجود دارد:

1. سخت
2. نرم
3. دانه‌ ای

میخچه سخت رایج‌ ترین نوع است. آن‌ ها مناطق کوچک و متمرکز از پوست سخت هستند که معمولاً در ناحیه وسیع‌ تری از پوست ضخیم یافت می‌ شوند. از طرف دیگر میخچه‌ های نرم مایل به سفید یا خاکستری هستند و بافت آن‌ ها لاستیکی است. آن‌ ها اغلب بین انگشتان پا ظاهر می‌شوند. میخچه‌ های دانه‌ ای کوچک هستند و معمولاً در قسمت پایینی پا یافت می‌ شوند.

با ضخیم شدن، میخچه می‌ تواند کاملاً دردناک شود.میخچه یک بیماری پوستی نیست. در واقع آن‌ ها پاسخ بدن به فشار یا اصطکاک روی پوست هستند.

علائم میخچه :

در صورت مشاهده موارد زیر ممکن است میخچه داشته باشید:

1. ناحیه‌ای ضخیم و خشن از پوست
2. برآمدگی سفت شده
3. حساسیت یا درد زیر پوست
4. پوست پوسته پوسته، خشک یا مومی

میخچه و پینه یکسان نیستند:

• میخچه: کوچکتر از پینه است و دارای مرکز سختی است که توسط پوست ملتهب احاطه شده است. میخچه در قسمت‌هایی از پا که وزن ندارند، مانند نوک انگشتان و بالای انگشتان پا و حتی بین انگشتان پا ایجاد می‌شود. همچنین آن‌ها را می‌توان در نواحی تحمل وزن نیز یافت. میخچه هنگامی که فشرده می‌شود، می‌تواند دردناک باشد.
• پینه: پینه‌ها به ندرت دردناک هستند. آن‌ها معمولاً در کف پا، به ویژه در زیر پاشنه، کف دست یا زانو ایجاد می‌شوند. اندازه و شکل پینه‌ها متفاوت است و اغلب بزرگتر از میخچه هستند.

علت:

فشار و اصطکاک ناشی از اقدامات تکراری باعث ایجاد و رشد میخچه می‌شود. برخی از منابع این فشار و اصطکاک عبارتند از:

1. پوشیدن کفش‌های نامناسب: کفش‌های تنگ و کفش‌های پاشنه بلند می‌توانند نواحی پا را فشرده کنند. وقتی کفش خیلی گشاد است، ممکن است پا بارها سر بخورد و به کفش بمالد. همچنین ممکن است پا به یک درز یا دوخت داخل کفش مالیده شود.
2. کنار گذاشتن جوراب: پوشیدن کفش و صندل بدون جوراب می‌تواند باعث اصطکاک روی پا شود. جوراب‌هایی که مناسب نیستند نیز می‌توانند مشکل ساز باشند.

عوامل خطر:

عواملی ممکن است خطر ابتلا به میخچه را افزایش دهند، عبارتند از:

• بونیون: بونیون یک برآمدگی غیرطبیعی و استخوانی است که در مفصل پایه انگشت بزرگ پا ایجاد می‌شود.
• انگشت چکشی: انگشت چکشی یک ناهنجاری است که در آن انگشتان پا مانند پنجه، پیچ می‌خورد.
• سایر ناهنجاری‌های پا: شرایط خاصی مانند خار استخوان می‌تواند باعث مالش مداوم پا داخل کفش شود.

پیشگیری از میخچه :

این روش‌ها ممکن است به شما در جلوگیری از میخچه کمک کند:

• پوشیدن کفش‌هایی که فضای کافی را برای انگشتان پا ایجاد کنند. اگر نتوان انگشتان پا را تکان داد، کفش‌ها خیلی تنگ است.
• استفاده از پد نمدی، پد میخچه غیر دارویی یا بانداژ در مناطقی که پا به کفش ساییده می‌شود. همچنین می‌توان از جدا کننده انگشتان پا استفاده کرد.

تشخیص میخچه :

پزشک پاها را معاینه کرده و سایر علل ضخیم شدن پوست مانند زگیل و کیست را رد می‌کند. اگر یک ناهنجاری فیزیکی باعث ایجاد میخچه شود، ممکن است اشعه ایکس را توصیه کند.

درمان میخچه :

درمان میخچه معمولاً شامل اجتناب از اقدامات تکراری است که باعث ایجاد آن‌ها شده است. می‌توان با پوشیدن کفش مناسب ، استفاده از پد محافظ و انجام سایر اقدامات مراقبت از خود به رفع آن‌ها کمک کرد.

اگر میخچه با وجود تلاش‌های خود مراقبتی همچنان ادامه داشته باشد یا دردناک شود، درمان‌های دارویی می‌تواند تسکین دهنده باشد:

• کوتاه کردن پوست اضافی: پزشک می‌تواند پوست ضخیم شده را بچیند یا یک میخچه بزرگ را با چاقو تراش دهد. قبل از مراجعه به مطب خودتان این کار را امتحان نکنید زیرا ممکن است منجر به عفونت شود.
• داروی رفع کننده میخچه: پزشک همچنین ممکن است یک پچ حاوی 40 درصد اسید سالیسیلیک استفاده کند. چنین پچ‌هایی بدون نسخه در دسترس هستند. پزشک به شما اطلاع می‌دهد که هر چند وقت یکبار باید این پچ را تعویض کنید. همچنین ممکن است توصیه کند که قبل از استفاده از یک پچ جدید، از سنگ، سوهان ناخن یا سنگ متخلخل برای صاف کردن پوست مرده استفاده کنید. همچنین می‌توان سالیسیلیک اسید را به شکل ژل برای استفاده در مناطق بزرگتر استفاده کرد.
• کفی طبی: اگر دچار ناهنجاری کف پا هستید، پزشک ممکن است برای جلوگیری از تکرار میخچه یا پینه، کفی مخصوص کفش (طبی) سفارشی تجویز کند.
• کفش طبی: اکثر ضایعات مکانیکی را می‌توان با کفش مناسب به صورت محافظتی درمان کرد. به بیماران توصیه می‌شود که از کفش‌های پاشنه کوتاه با قسمت بالایی نرم و کف پهن استفاده کنند. بیماران مبتلا به تغییر شکل انگشت چکشی ممکن است نیاز به یک کفش با عمق اضافی برای قرار دادن میخچه‌های سفت که اغلب در بالای تغییر شکل پا ایجاد می‌شود، داشته باشند. بیماران مبتلا به میخچه‌های نرم یا سفت در پنجه پنجم ممکن است از کفشی استفاده کنند که پهنای بیشتری دارد. بی نظمی‌های داخل کفش را نباید نادیده گرفت، زیرا یک درز یا بخیه نامناسب ممکن است تحریک مکانیکی مسئول ایجاد ضایعه باشد.
• عمل جراحي: در موارد نادر، پزشک ممکن است جراحی را برای اصلاح تراز استخوانی که باعث اصطکاک می‌شود، توصیه کند.

درمان خانگی میخچه:

قبل از درمان میخچه، ابتدا باید علت اصطکاک را ارزیابی کرد. در بسیاری از موارد، حذف فشار یا اصطکاک باعث توقف آن‌ها شده و خود به خود از بین می‌روند. اگر محافظت از میخچه در برابر سوزش بیشتر مشکل را حل نمی‌کند، متخصصان پوست مراحل زیر را برای از بین بردن میخچه توصیه می‌کنند:

خیس کردن پا با آب گرم:

مطمئن شوید که میخچه به مدت 10 دقیقه یا تا زمانی که پوست نرم شود، به طور کامل در آب فرو رفته است.

تخلیه میخچه با سنگ پا:

سنگ پا یا یک سنگ آتشفشانی متخلخل و ساینده که برای از بین بردن پوست خشک استفاده می‌شود، می‌تواند کمک کننده باشد. سنگ پا را در آب گرم فرو کنید و سپس با استفاده از آن میخچه را با دقت تخلیه کنید. حرکات ملایم دایره‌ای به حذف پوست مرده کمک می‌کند.

• نکته: پوست زیادی را جدا نکنید. جدا سازی بیش از حد پوست می‌تواند باعث خونریزی و عفونت شود.

استعمال لوسیون روی میخچه:

از لوسیون یا کرم مرطوب کننده با اسید سالیسیلیک استفاده کنید. سالیسیلیک اسید پروتئین کراتین تشکیل دهنده میخچه و پوست مرده اطراف را حل می‌کند. با این حال، سالیسیلیک اسید به طور کلی برای افراد مبتلا به دیابت، گردش خون ضعیف یا پوست ضعیف توصیه نمی‌شود.

استفاده از پدهای میخچه:

با استفاده از این پدهای چسبنده به شکل دونات، میخچه را از تماس با کفش خود محافظت کنید.

• نکته: سعی نکنید میخچه‌های خود را ببرید یا تراش دهید زیرا این امر می‌تواند منجر به عفونت بالقوه خطرناک بافت‌های اطراف شود. برش یا تراشیدن میخچه فقط باید توسط پزشک انجام شود.