کف پای صاف در کودکان با چه عوارضی همراه است؟

کف پای صاف شرایطی است که در آن یک یا هر دو پا قوس کمی دارند یا بدون قوس هستند. همه نوزادان هنگام تولد دارای صافی کف پا هستند. قوس‌ها معمولاً تا سن 6 سالگی شکل می‌گیرند. از هر 10 کودک، دو نفر هنوز در بزرگسالی پای صاف دارند. برخی از بزرگسالان قوس‌هایی دارند که فرو می‌افتد. این حالت قوس‌های افتاده، اصطلاح دیگری برای کف پای صاف است.

انواع کف پای صاف :

صافی کف پا می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند، چه بعد از دوران کودکی باقی بماند و چه در بزرگسالی ایجاد شود. انواع کف پای صاف عبارتند از:

• انعطاف پذیر: کف پای صاف انعطاف پذیر رایج‌ترین است. هنگامی که روی پاها وزنی قرار می‌گیرد قوس‌ها ناپدید می‌شوند. پای صاف انعطاف پذیر در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر می‌شود. هر دو پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با افزایش سن به تدریج بدتر می‌شود. تاندون‌ها و رباط‌های قوس پا می‌توانند کشیده، پاره و متورم شوند.
• سفت و سخت: فردی که کف پای صاف سخت دارد، هنگام ایستادن (وزن روی پاها) یا نشسته (هیچ وزنی روی پاها) قوس ندارد. این وضعیت اغلب در دوران نوجوانی ایجاد می‌شود و با افزایش سن بدتر می‌شود. پاها ممکن است احساس درد کنند. خم کردن پا به بالا یا پایین و یا حرکت دادن آن‌ها به پهلو ممکن است دشوار باشد. کف پای صاف سخت ممکن است یک پا یا هر دو را تحت تاثیر قرار دهد.
• اکتسابی برای بزرگسالان (قوس افتاده): در قوس افتاده که در بزرگسالان اتفاق می‌افتد، قوس پا به طور غیر منتظره‌ای افتاده یا فرو می‌ریزد. قوس افتاده باعث می‌شود پا به بیرون بچرخد و دردناک باشد. این مشکل ممکن است فقط یک پا را درگیر کند. شایع‌ترین علت آن التهاب یا پارگی تاندون ساق پا (تاندون تیبیای خلفی) است که از قوس حمایت می‌کند.
• تالوس عمودی: برخی از نوزادان دارای نقص مادرزادی به نام تالوس عمودی هستند که از تشکیل قوس جلوگیری می‌کند. استخوان تالوس در مچ پا در موقعیت اشتباه قرار دارد. قسمت پایینی پا شبیه به یک صندلی گهواره‌ای است. تالوس عمودی را پای تکان دهنده نیز می‌نامند.

علت صافی کف پا:

داشتن صافی کف پا ممکن است ژنتیکی باشد. با افزایش سن، قوس‌هایی در پا ایجاد می‌شود. برخی از افراد دارای قوس‌های بلند هستند، در حالی که برخی دیگر قوس‌های بسیار کم یا تقریباً غایب دارند که باعث صافی کف پا می‌شود. مشکلات خاصی خطر ابتلا به صافی کف پا را افزایش می‌دهد، از جمله:

• آسیب‌ های تاندون آشیل
• شکستن استخوان‌ ها
• فلج مغزی
• دیابت
• سندرم داون
• فشار خون بالا
• چاقی
• بارداری
• روماتیسم مفصلی

علائم صافی کف پا:

بسیاری از افرادی که کف پای صاف دارند درد یا مشکلات دیگری را تجربه نمی‌کنند. اما برخی از انواع کف پای صاف می‌تواند دردناک باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گرفتگی عضلات پا
• درد عضلانی (درد یا خستگی) در پا یا ساق پا
• درد در قوس، مچ پا، پاشنه یا خارج پا.
• درد هنگام راه رفتن یا تغییر در نحوه راه رفتن
• رانش انگشتان پا (قسمت جلوی پا و انگشتان پا به سمت بیرون)

عوارض صافی کف پا:

یکی از اولین علائم صافی کف پا، درد است. سوزش پا و متورم شدن مچ پا که به خصوص پس از ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت ایجاد می‌شوند، علائم کلاسیک صافی کف پا هستند. سایر علائم به شرح زیر است:

التهاب کف پا:

رباطی که از پشت پاشنه پا و در طول قسمت پایینی پا که به آن فاسیای پلانتار (کف پا) گفته می‌شود، می‌گذرد، مستعد التهاب است. مشخصه درد پاشنه پا که صبح زود هنگام برداشتن اولین قدم‌های روز بدتر می‌شود، اغلب با صافی کف پا شروع می‌شود.

تاندونیت آشیل:

صافی کف پا باعث می‌شود تاندون آشیل که ساق پا را به پاشنه پا متصل می‌کند، در هر بار راه رفتن یا دویدن، سخت کار کند. این استرس اضافی می‌تواند باعث بروز پارگی و التهاب تاندون شود، شرایطی که تاندونیت آشیل نامیده می‌شود.

آرتروز:

یک قوس خوب و قوی به پا، مچ پا و بقیه بدن یک پایه ثابت و محکم می‌بخشد. هنگامی که کف پا صاف است، ثبات قابل توجهی را از دست می‌رود و مفاصل بیشترین آسیب را به خود وارد می‌کنند. مفاصل بیش از حد مستعد ابتلا به آرتریت هستند، زیرا غضروف محافظ از بین می‌رود و به استخوان‌ها اجازه می‌دهد تا به یکدیگر بسایند.

مشکلات انگشتان پا:

کفش‌ها طوری طراحی شده‌اند که پای انسان را با ارتفاع قوس معمولی جا می‌دهند. وجود کف پای صاف باعث می‌شود که کفش‌ها به پاها را در تمام نقاط اشتباه فشار آورده و منجر به ایجاد پینه و میخچه شوند. با گذشت زمان همچنین ممکن است منجر به بونیون، تغییر شکل مفصل در قاعده انگشت بزرگ پا یا انگشت چکشی و انقباض غیرطبیعی مفصل انگشتان پا شود.

مشکلات پا (مچ پا به پائین):

به طور طبیعی، صافی کف پا به خودی خود از مشکلات پا است، اما منجر به عوارض دیگر پا نیز می‌شود. تاندونی که یک قوس معمولی پا را تشکیل می‌دهد، از نظر فنی تاندون تیبیای خلفی نامیده می‌شود و در صورت ملتهب شدن، باعث تاندونیت تیبیای خلفی و در کنار آن درد و بی ثباتی در پا می‌شود.

و اگر پا به دلیل نبود حمایت قوسی، به داخل بچرخد، فاسیای کف پا را بیش از حد کشیده و منجر به تجمع رسوبات کلسیم و رشد غیرطبیعی استخوان به نام خار پاشنه می‌شود.

مشکلات پا (کل اندام پا):

پا و مچ پا وزن کل بدن را تحمل می‌کنند. این بدان معناست که هر مشکل کوچکی در پاها به طور خودکار همه چیز را از تراز خارج کرده و زمینه را برای آسیب‌های دیگر فراهم می‌کند.

کف پای صاف نمی‌تواند وزن را به طور مساوی توزیع کند و باعث ایجاد استرس بی مورد روی ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و تاندون‌های پا می‌شود و در نتیجه شین اسپلینت (شکستگی‌های استرسی تیبالی) ایجاد می‌شود.

شین اسپلینت:

چرخش بیش از حد به داخل ناشی از صافی کف پا، استرس مضاعف یا تغییریافته‌ای را در قسمت پایینی پا ایجاد می‌کند. این امر در قسمت داخلی استخوان درشت نی (ران) تأثیر می‌گذارد که می‌تواند منجر به شین اسپلینت شود. شین اسپلینت باعث درد مبهمی در قسمت جلوی ساق پا، در اطراف استخوان و عضلات می‌شوند.

تشخیص کف پای صاف:

پزشک می‌تواند با ارزیابی علائم و ظاهر قوس‌های پا هنگام ایستادن، نشستن و راه رفتن، صافی کف پا را تشخیص دهد. ممکن است برای بررسی ساختار استخوان از اشعه ایکس استفاده کند.

درمان کف پای صاف:

بسیاری از افرادی که کف پای صاف دارند، مشکلات قابل توجهی نداشته یا نیاز به درمان ندارند. اگر درد پا، سفتی یا مشکلات دیگری وجو دارد، ممکن است پزشک درمان‌های غیر جراحی را توصیه کند. به ندرت، افراد برای رفع صافی کف پای صاف یا مشکلات استخوان‌ها یا تاندون‌ها به جراحی نیاز دارند. درمان‌ها عبارتند از:

• وسایل حمایتی مانند ارتز پا ، بریس پا یا ساق پا و کفی و کفش‌های سفارشی.
• داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، استراحت و یخ برای تسکین التهاب و درد
• درمان‌ های فیزیکی برای کشش و تقویت تاندون‌ ها و ماهیچه‌های سفت، بهبود انعطاف پذیری و تحرک