ارتزهای ستون فقرات چه کاربردهایی دارند؟

ارتزهای ستون فقرات سیستم‌های مکانیکی هستند که برای اعمال فشار خارجی در نقاط آناتومیکی خاص تجویز می‌شوند تا بی حرکت شده و ناهنجاری‌های ستون فقرات را ثابت کرده یا اصلاح کنند. انواع متعددی از ارتزهای ستون فقرات برای گردن، ستون فقرات کمری و استخوان خاجی موجود است. به دلیل طراحی آناتومیک ستون فقرات، اعمال مستقیم فشار به ستون فقرات مرکزی محدود است. جمجمه، قفسه سینه و لگن برای اعمال کنترل غیر مستقیم استفاده می‌شود.

موارد استفاده:

• آسیب‌های بافت نرم، مانند گردن، فشار عضلانی و درد متاستاتیک سرطان
• ایجاد ثبات در شکستگی‌های ستون فقرات پس از تروما
• کنترل شکستگی‌ها بعد از عمل
• مراقبت‌های بعد از جراحی پس از فیوژن یا بازسازی ستون فقرات
• برای اصلاح، کنترل یا تاخیر در پیشرفت ناهنجاری‌های ستون فقرات مانند اسکولیوز، کیفوز یا سایر ناهنجاری‌های عصبی-عضلانی ایجاد شده

طبقه بندی:

• ارتزهای حمایتی:

معمولاً برای کنترل موقتی درد استفاده می‌شوند. اصول اساسی ارتزهای حمایتی ستون فقرات شامل محدود کردن دامنه حرکتی دردناک و ارائه بازخورد حرکتی است. از آنجا که درد یک دلیل رایج برای تجویز ارتز گردن (CO) است، لذا بسیاری از آنها حمایتی هستند.

• ارتزهای ثابت:

عمدتا برای تروماهای ستون فقرات، با یا بدون مداخله جراحی و همچنین پسا جراحی‌های بازسازی ستون فقرات از جمله فیوژن، استفاده می‌شود.

• ارتزهای اصلاحی:

اغلب در اطفال برای درمان اسکولیوز یا کیفوز که ایدیوپاتیک یا ثانویه برای بیماری عصبی-عضلانی هستند، تجویز می‌شود.

شرایطی که به طور بالقوه درمان ارتز را تضمین می‌کند:

• پیچ خوردگی یا کشیدگی گردن و کمر
• تورتیکولیس
• رادیکولوپاتی
• بیماری دژنراتیو دیسک
• اسپوندیلولیت، اسپوندیلولیز یا اسپوندیلوز
• شکستگی‌های پایدار، تثبیت بعد از جراحی و یا همجوشی
• پوکی استخوان
• کیفوز یا اسکولیوز
• شرایط آرتریت: آرتروز التهابی یا غیر التهابی
• فلج ناشی از بیماری عصبی-عضلانی، تتراپلژی

عوارض احتمالی مرتبط با استفاده از ارتز ستون فقرات :

• از بین رفتن یکپارچگی پوست
• تضعیف عضلات محوری
• تشکیل انقباض بافت نرم
• وابستگی فیزیولوژیکی و یا روانی

ملاحظات کلی:

• ارتزها با اعمال نیرو در نواحی مناسب بدن به هدف خود می‌رسند. تماس بین ارتز و بدن بیمار متناسب با کنترل و توزیع فشار است.
• نیروها می توانند به دلیل عادت بدن و حرکت یا موقعیت بیمار متفاوت باشد. فیت شدن برای بیماران چاق می‌تواند چالش برانگیز باشد، چراکه توانایی کنترل ستون فقرات از طریق بافت نرم وسیع محدود است.
• بیماران مبتلا به سوء هاضمه به دلیل محدود بودن بافت نرم در نقاط فشار و برجستگی‌های استخوانی ممکن است با تناسب ارتز مشکل داشته باشند و همچنین ممکن است سوزش پوست یا حتی زخم ایجاد شود.
• هیچ ارتز ستون فقرات باعث بی‌حرکتی کامل ستون فقرات نمی‌شود.
• هالو (Halo) به بهترین شکل کنترل می‌کند، اما حرکت ماری (snaking) یا تحرک در ستون فقرات گردنی همچنان رخ می‌دهد.
• فیلادلفیا (Philadelphia) یا ارتز مشابه گردنی برای کنترل C 6-7 و C6-T5به یک محل اتصال قفسه سینه Cervicothoracic junction)) نیاز دارد.
• از آنجا که هدف اصلی آن‌ها بی حرکتی و حمایت از ستون فقرات است، مهم است که به یاد داشته باشید که ارتزها ممکن است در تحرک و فعالیت‌های زندگی روزانه اختلال ایجاد کنند.
• ارتزهای ستون فقرات باید با احتیاط تجویز شوند، به طور معمول همراه با برنامه درمانی توانبخشی که استقلال بیمار را افزایش داده و احتمال عوارض جانبی آن‌ها را به حداقل می‌رساند.

انتخاب ارتز:

هیچ معیار خاصی برای تعیین زمان یا نوع ارتز مشخص نشده است. پزشک بالینی ابتدا باید بیماری زمینه‌ای را تشخیص دهد و تصمیم بگیرد که آیا نیاز به درمان ارتز دارد یا خیر.

اهداف درمانی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تثبیت ساختارهای ستون فقرات، محدود کردن حرکت، بارگذاری عناصر ستون فقرات ، اصلاح هم ترازی و یا ارائه پشتیبانی و تسکین درد یا ترکیبی از آن‌ها.
• موارد منع مصرف مختلف و اثر بیومکانیکی هر ارتز نیز باید در نظر گرفته شود.

انواع ارتز ستون فقرات:

• ارتزهای انعطاف پذیر:

برای کنترل درد در ستون فقرات ثابت، ارتزهای انعطاف پذیر مانند یقه نرم یا کرست را در نظر می‌گیرند.

در حالت ایده آل، این دستگاه‌ها با یک برنامه توانبخشی همراه است که شامل استفاده از زمان محدود‌، ROM ، ورزش و تحرک است.

ارتزهای نرم انعطاف پذیر ممکن است برای آرتروز، بیماری‌های دژنراتیو دیسک یا ستون فقرات، پیچ خوردگی یا آرتریت التهابی استفاده شود.

• ارتزهای سفت و سخت:

برای تثبیت ستون فقرات استفاده می‌شود. ارتزهای نرم انعطاف پذیر در ستون فقرات ناپایدار منع مصرف دارد.

ثبات ستون مهره‌ها باید در تروما یا شکستگی‌های ستون فقرات مشخص شود. اگر شکستگی نیازی به تثبیت جراحی نداشته باشد، ارتوز سفت تر و محدود کننده‌ حرکت استفاده می‌شود.

ارتوز هالو برای شکستگی‌های ستون فقرات گردنی بالا و یا شکستگی‌های ناپایدار ستون فقرات گردنی که نیازی به جراحی ندارند، تجویز می‌شود. در صورت وجود شکستگی جمجمه یا زخم جمجمه که در نزدیکی محل قرارگیری pin قرار دارد، منع مصرف دارد.

ارتز(TLSO) thoraco-lumbosacral semi-rigid total contact orthosis تماس کامل را کرده و خم شدن، گسترش و چرخش ستون فقرات قفسه سینه را محدود می‌کند، اما کنترل بالای مهره C7 را فراهم نمی‌کند.

• ارتزهای گردنی:

ستون فقرات گردنی متحرک‌ترین قسمت ستون فقرات با چندین سطح حرکت و درجه آزادی است که به نحوه نصب، استفاده و تجویز ارتز گردن (CO) مربوط می‌شود. علاوه بر این، سطح کوچک است و میزان نیروی خارجی قابل اعمال محدود است.

انواع COها عبارتند از: یقه‌های گردنی، ارتزهای سرویکوتوراسیک، هالو یا نوع مشابه ارتزها.

COها به اهداف ذکر شده قبلی دست می‌یابند ، اما برخی از آن‌ها برای توزیع مجدد وزن سر به تنه طراحی شده‌اند.

این اهداف بیومکانیکی از طریق ستون کردن تنه و یا سر، کنترل حرکت ستون فقرات و تراز کردن ستون فقرات به دست می‌آید. جهت و میزان نیروهای اعمال شده و نیروهایی که بدن در مقابل اعمال می‌کند، مداخله درمانی بیومکانیکی را ارائه می‌دهد.

نمونه‌ هایی از CO ها عبارتند از:

• Soft collar
• Philadelphia
• Aspen
• Miami J
• Minerva
• SOMI
• Halovest

اگرچه COهای نرم معمولاً در عمل بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند اما هیچ مدرکی وجود ندارد که استفاده از آن‌ها را برای درد گردن محوری یا آسیب whiplash تایید کند.

Thoracic and Thoraco-lumbosacral Orthoses (TLSO):

به طور کلی به چند دسته کرست، کاپشن، هایپر اکستنشن، هایپر فلکشن یا بریس‌های سفت گروه بندی می‌شوند.

این‌ها سیستم‌های کنترل نیروی سه نقطه‌ای هستند که همراه با فشرده سازی شکم است. سیستم سه نقطه‌ای از دو تکیه گاه قدامی و تکیه گاه شکمی تشکیل شده است که با یک تکیه گاه سفت و محکم متعادل شده‌اند. فشرده سازی شکم نیروهای طولی ستون فقرات‌، لوردوز کمری و حرکت مفصل بین مهره‌ای را کاهش می‌دهد و در نتیجه دیسک‌های بین مهره‌ای را بار برداری می‌کند. لگن به عنوان پایه هم ترازی عمل می‌کند. فشار بر برجستگی‌های استخوانی، یک یادآور حرکتی برای حفظ یا تصحیح وضعیت بدن است.

در مقابل، ارتزهای هایپر اکستنشن امکان گسترش و چرخش محدود را فراهم می‌کند. از آنجا که نیازی به حمایت شکمی نیست، این ارتزها دارای نیروهایی در جناغ ، هیپوگاستریوم و ستون فقرات فوقانی کمر هستند.

Milwaukee brace cervicothoracolumbosacral orthosis (CTLSO):

در درجه اول برای اصلاح تغییر شکل ناشی از اسکولیوز ایدیوپاتیک استفاده می‌شود. در کودکان نابالغ اسکلتی با زاویه cobb 20 درجه یا بیشتر نشان داده می‌شود.

اشعه ایکس دوره‌ای برای نظارت بر تغییر در انحنای ستون فقرات استفاده می‌شود. در یکی از متاآنالیزها، موفقیت وزن میانگین نسبت به 23، 16 و 8 ساعت پوشیدن ارتز در روز به ترتیب 93/0، 62/0 و 60/0 بوده است.

ستون فقرات قفسه سینه را بی حرکت کرده و نیروهای اصلاحی را برای ستون فقرات فراهم می‌کند. همچنین از دنده‌ها به عنوان تثبیت کننده استفاده کرده تا نیروهای قفسه سینه به طور فوق العاده و داخلی با پدهای قفسه سینه اعمال شوند.

به نظر می‌رسد که اثر مهاربندی به طور مستقیم با تعداد ساعات استفاده بریس در روز مرتبط است. رعایت بیمار به دلیل حجم زیاد، اندازه و جذابیت ارتز مشکل ساز است. بیماران اغلب زمانی را که واقعاً در ارتز صرف می‌کنند، بیش از حد ارزیابی می‌کنند. به نظر می‌رسد که اثربخشی به رابطه جنسی (کاهش در مردان) و وزن ، با کاهش اثربخشی در بیماران دارای اضافه وزن مرتبط است.

Sacral and Sacroiliac Orthoses:

باند تروکانتریک و کرست ساکروایلیاک بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این‌ها حداقل پشتیبانی را ارائه می‌دهند اما ممکن است بازخورد عمیق کافی برای جلوگیری از حرکات دردناک و کاهش ترس از حرکت ارائه دهند.

در زمینه اختلال عملکرد ساکروایلیاک یا کمردرد در دوران بارداری تجویز می‌شود.

• علائم شکستگی ستون فقرات ناشی از پوکی استخوان
  تاریخ انتشار : 1394-06-31تاریخ بروز رسانی : 1402-09-30


• ارتزهای ستون فقرات چه انواعی دارند؟
  تاریخ انتشار : 1400-06-03تاریخ بروز رسانی : 1402-04-18


• چگونه دچار گودی کمر نشویم؟
  تاریخ انتشار : 1401-02-14تاریخ بروز رسانی : 1402-04-15


• فواید و اثرات بریس میلواکی در درمان اسکولیوز
  تاریخ انتشار : 1402-12-07تاریخ بروز رسانی : 1402-12-12